Przejdź do głównej zawartości

6 dziwnych festiwali oraz obrzędów indyjskich, blog o Indiach

Festiwale w Indiach


W Indiach ze względu na bogactwo i różnorodność kulturową mamy wiele przeróżnych, kolorowych i ciekawych festiwali oraz świąt podczas których odprawiane są dziwne z naszej perspektywy rytuały i obrzędy.  W tym poście poniżej znajduje się opis 6 interesujących, kontrowersyjnych oraz osobliwych festiwali oraz obrzędów w Indiach, które w większości są obchodzone tylko w niektórych stanach lub częściach subkontynentu.

Jednym z dziwnych oraz interesujących festiwali Indii jest festiwal trzeciej płci nazywany 

Festiwal Koothandavar organizowany co roku na przełomie kwietnia i maja we wisoce w Ulundurpettai taluk w stanie Tamil Nadu. Festiwal trwa 18 dni i jest tłumnie odwiedzany przez osoby transpłciowe oraz transwestytów pochodzących z Indii oraz innych krajów świata. W tym roku 2020 festiwal został odwołany ze względu na pandemię koronawirusa.

Pierwsze 16 dni spędza się na świętowaniu, organizowane są tańce, konkursy piękności, zabawy i seminaria na temat HIV organizowane głównie przez organizacje pozarządowe.
Święto Koovagam ma szczególne znaczenie dla członków społeczności transpłciowej, którzy w ten dzień oddają cześć Koovagamie – centralnemu bóstwu w świątyni. Zgodnie z legendą Aravan - syna boga Arjuna zgadza się zostać poświęcony Bogini Kali, aby wygrać wojnę między Pandavami i Kauravami pod warunkiem, że będzie on żonaty przed śmiercią; ponieważ nikt nie chciał poślubić mężczyzny, który miał zostać zabity, Kryszna przybrał postać kobiety Mohini i poślubił Aravana. Następnego dnia Aravan zostaje złożony w ofierze bogini Kali.

W przedostatni dzień festiwalu kapłani świątynni przywiązują thalis (nici ślubne) do szyi transpłciowych oznaczając w ten sposob ich małżeństwo z Aravanem, stają się oni narzeczonymi Aravana. Ostatniego dnia, gdy Aravan zostaje ścięty przez Kali, uczestnicy wcielają się w wdowy, opłakując śmierć męża i zdzierając z siebie thalis i inne ozdoby.







2. Zabij lub zgiń - Festiwal Bani, Andhra Pradesh

Festiwal Bani obchodzony w Świątyni Devaragattu w dzielnicy Andhra Pradesh. Wielbicieli z Andhry i Karnataki zbierają się w tej świątyni, by uderzyć się nawzajem głowami o północy! Zalani krwią ludzie kontynuują uroczystość do świtu, aby upamiętnić zabicie demona przez Mala-Malleshwara (Shivę). Według kapłana festiwal ten obchodzony jest od ponad 100 lat, a zamiast lathi zastosowano wcześniej topory i włócznie! Co roku pewna ilość uczestników zostaje ranna. W festiwalu biorą udział lekarze i policjanci, którzy w większości pozostają widzami tego szlańczego spetaklu.


3. Festiwal węża - Nag Panchami

Indie łączy prastara więź z wężami, ze względu na fakt, iż węże odegrały znaczącą rolę w indyjskiej mitologii i folklorze.  Wąż w mitoligii  przysłużył się bogom i demonom, gdy ubijał ocean w poszukiwaniu napoju nieśmiertelności. Wąż również ocaił Buddę oraz Parśwę - nauczyciela dżinijskiego. Indie są nadal znane jako Kraina Wężowych Zaklinaczy. Na przełomie miesiąca lipca/sierpnia celebrowane jest w całych Indiach, a szczególnie w Bengali i Maharastrze święto Nag Panchami. Czczone są żywe kobry, bez jadowitych kłów! Kapłani posypują je kurkumą i płatkami kwiatów. Wielbiciele karmią je mlekiem, a nawet szczurami. Powszechnie uważa się, że węże nie kąsają podczas Nag Panchami. Hindusi wierzą, iż wężę mają chronić ludzi przed nieszczęściem, a wypicie przez nich mleka uważane jest za pomyślną wróżbę. 



4. Chodzenie po ogniu - Theemithi, Tamil Nadu

Pochodząca z Tamil Nadu praktyka Theemithi rozprzestrzeniła się również na Sri Lankę, Singapur i RPA. Theemithi jest częścią większej ceremonii trwającej dwa i pół miesiąca, podczas której sceny z księgi Hinduizmu Mahabharaty są odtwarzane na  żywo, w sumie 18 wyróżniających się obrzędów. Święto Theemithi jest świętem bogini Draupadi. Po bitwie na Kurukszetrze Draupadi przeszeszla przez koryto ognia i wyłoniła się jak kwiat. Theemithi jest powtórzeniem tego samego rytułału, co ma przynieść szczeście oraz blogosławieństwo bogini. 

5. Rytuał deptania przez krowy

Jaj wiadomo krowy są świętymi zwierzętami dla Hindusów. Rytułał jest obchodzony  w wiosce Bhiwdawad na Maharasztrze. Festiwal Govardhan obchodzony jest z okazji Enadakshi, dzień po Diwali (bardzo ważne święto świateł). Wieśniacy ozdabiają swoje bydło kwiatami, farbami i henną i kładą się na ziemi, pozwalając krowom ich deptać! Rytuał ten odbywa się po pięciodniowym poście. Ojcowie z całej wioski są świadkami tego spektaklu, który ich zdaniem zachęci bogów do odpowiedzi na ich modlitwy.


6. Zwalczanie ognia ogniem - Agni Keli, Mangalore

Każdego roku w kwietniu obchodzony jest Festiwal Świątyni Kateel Durga Parameswari trawający 8 dni. Spośród wielu przedstawień tematycznych w tym czasie najbardziej intrygująca jest wielowiekowa tradycja Agni Keli. Setki nagich wielbicieli rzucają w siebie na wzajem płonące liśćie palmowe Widzowie obserwują ten płonący spektal, a Ci, którzy c dozanają oparzenia, są spryskiwani wodą Kumkumarchana (woda z kurkumą). 

Filmik z festiwalu Agni Keli


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

System kast w Indiach, kilka faktów i ciekawostek

Kasty w Indiach, system kast, o co w tym wszystkim chodzi? Indyjski system kastowy, który dzieli Hindusów na różne grupy społeczne w zależności od ich pracy i urodzenia liczy sobie według naukowców ponad 3000 lat. W systemie Hindusi są podzieleni na cztery klasy w oparciu o zasadę „varna”, co dosłownie oznacza „kolor”: braminów (klasa kapłańska); Kshatriyas (klasa rządząca, administracyjna i wojownicza); Vaishyowie (klasa rzemieślników, handlarzy, rolników i kupców); i Shudras (pracownicy fizyczni). Są też ludzie spoza systemu, w tym plemiona i Dalici, znani wcześniej jako „niedotykalni”, chociaż termin ten budzi kontrowersję. Niedotykalni w Indiach zajmują się najczęściej najbardziej nieczystymi pracami takim jak ubój zwierząt, praca w kanalizacji, sprzątanie latryn, usuwanie zmarłych zwierząt, czy pochówek i kremacja zmarłych.   Pojęcie „jati” oznaczające „narodziny” również leży u podstaw systemu kastowego i powoduje jego rozróżnienie na tysiące trudnych do zdefiniowania podgrup

Aghori Baba- Kontrowersyjni mnisi czy Nekrofile ?

A ghori Baba  W Indiach możemy spotkać się z niezliczoną ilością różnych wyznań oraz sekt, a także związanych z nimi mnichami Sadhu czy Baba, którzy penią funckę świętych mężów czy guru.                                     Jedną z najbardziej tajemniczych społeczności w Indiach są właśnie Aghori Baba (w języku hindi Aghori znaczy nieczysty) czyli członkowie nielicznej sekty (mówi się o liczbie kilkuset wyznawców) należącej do ascytecznego kierunku  tantrycznego. Są oni związani z rytułałami pośmiertnymi i kremacją. Większość Aghori Baba zamieszkaje terny miejsc kremacji oraz cmentarzy. Można ich równie spotkać w Varanasi, gdzie  posypani ludzkimi prochami  z ludzką czaszkę w dłoni są czasem spotykani na ghatach w Varanasi lub Pasupaniath w Nepalu.                                                                                    Wiara Aghori Aghori są czcicielami bóstwa Śiwy,  głównie awatara Bhairawy czyli formy boga Śiwy związanego ze śmiercią   i jego kobiecym odpowiednikiem boginią

Mumbaj, co zobaczyć? Blog o Indiach

Mumbaj, co zobaczyć, przewodnik  Niesamowite miasto o wielu obliczach, blog o Indiach, blog o Indiach W tym poście chciałabym podzielić się moim osobistym doświadczeniem z wielu wizyt w Mumbaju - największym mieście w Indiach i 12 najbogatszym na świecie, znanym również jako Bombaj. Jest to jendo z moich ulubionych miast w Indiach, do którego zawsze  przylatuje z uśmiechem i nutką ekscytacji zazwyczaj  w celu pracy czyli oprowadzenia wycieczek, odwiedzin przyjaciół czy też załatwienia spraw urzędowych.   Nazwa miasta została zmieniona na Mumbai w 1995 r. ze względu na fakt, że poprzednia nazwa Bombaj była kojarzona z brytyjskim kolonializmem. Aktualna nazwa wywodzi się od boginii Mumby (awatar  żony Shivy Parvati), która jest patronką miasta i w południowej części miata znajduje się nawet świątynia poświęcona owej bogini (Bhuleswar, Maumba Devi temple). Panuje powszechne przekonanie, że duże miasta powinny być pomijane z powodu nieustającego hałasu i gwaru,